Eline Tibboel over Vaders Voor Lezen

Eline Tibboel heeft twee kinderen en is actief voor de schoolbibliotheek. Zij is de derde in een reeks professionals die door Vaders Voor Lezen gevraagd wordt naar ervaringen met voorlezen en de campagne Vaders Voor Lezen.

Eline Tibboel, moeder van Annick en Reinoud van 12 en 10 jaar. Ze zitten in groep 8 en in groep 7. Een groot deel van de week zet ik me in als “biebmoeder” voor de schoolbibliotheek: de „Bernardus Bieb”.

Een van de leuke werkzaamheden is het helpen zoeken naar een passend boek voor een kind. Een kind dat blij teruggaat naar de klas geeft me een goed gevoel. Bij het inleveren van een boek probeer ik altijd even te horen wat het kind van het boek vond. Dat helpt ons dan weer verder bij het zoeken naar een nieuw boek. Meer van dezelfde schrijver of juist niet. De kinderen leren in de schoolbibliotheek hun voorkeuren te omschrijven, schrijvers te herkennen en ik probeer ze, waar mogelijk, voorbij boeken als Het leven van een loser en Geronimo Stilton te laten kijken.

Naast het uitlenen van kinderboeken organiseren we een aantal leesbevorderingsprojecten op school. Onder andere het Nationale Voorleesontbijt, Bernardus Schrijft, waarbij de hele school meeschrijft aan een kettingverhaal, een tweedehands kinderboekenmarkt, leesactiviteiten in de Week van de Alfabetisering en in de kinderboekenweek en in de zomervakantie schrijven we een „Bernardus Leest” fotowedstrijd uit. En nu Vaders Voor Lezen in de klas.

Daarnaast zit ik regelmatig bijelkaar met een groepje dat door de openbare bibliotheek in het leven is geroepen. In die groep zitten biebmoeders van de basisscholen uit Laren en Blaricum. We lezen en bespreken recent uitgekomen kinderboeken. We laten onze kinderen waar mogelijk meelezen en beoordelen. Dat is leuk, leerzaam en de basis voor de aanschaf van nieuwe boeken. Daarbij geeft het mij veel kennis die ik kan toepassen bij het helpen uitkiezen van een boek voor een kind.

Op dit moment zijn we bezig met het actualiseren van de Bernardus Bieb collectie en het vinden van extra middelen. De meeste kinderen lezen het liefst boeken van deze tijd en als de boeken er fris en aantrekkelijk uitzien stimuleert dat het lezen. Binnenkort komt uitgeverij Lemniscaat bij ons op school lichtbeschadigde boeken verkopen. Dat geeft ons weer de gelegenheid om de bibliotheek met een aantal waardevolle boeken aan te vullen.

Toen de kinderen klein waren las ik dagelijks voor. Tegenwoordig is Egon, mijn man, degene die ’s avonds altijd voorleest. Na een dag werken is dat voor hem en de kinderen een waardevol moment. Inmiddels lezen de kinderen zelf ook heel graag. Ik vind het heerlijk om samen met de kinderen op de bank te kruipen, alledrie met een boek. Dan zetten we mooie muziek op de achtergrond en is het heel gezellig. Ik moet ze er eerlijk gezegd soms wel toe overhalen want de tv, whatsapp en de computer trekken ook altijd. Maar wanneer ze dat eenmaal losgelaten hebben genieten ze er evenveel van als ik.

De website www.vadersvoorlezen.nl heeft mij geïnspireerd tot het organiseren van Vaders Voor Lezen bij ons op school. Het idee om de vaders op school te vragen ontstond terwijl ik uitgeverij Lemniscaat aan de telefoon had. Vervolgens stuurde Lemniscaat een doos boeken, ik koos er een paar uit met een stoer en tegelijkertijd bewogen karakter. De Vaders lezen daar nu uit voor.

Ik merk dat de kinderen geboeid naar de vaders luisteren. Ik hoop dat ze met elkaar over de boeken zullen praten en dat ze daardoor weer nieuwe boeken lezen.

Alle vaders (maar ook alle moeders) zouden moeten voorlezen vanwege minstens vier aspecten: tijdens het voorlezen creëer je een momentje van rust, het is een moment van samenzijn en aandacht voor elkaar, verhalen verrijken je belevingswereld en voorlezen verrijkt de taal van een kind. Bovendien is het leuk. De meeste vaders lezen heel boeiend en leuk voor, ze hebben een lage stem waardoor ze de aandacht langer vastgehouden.

Probeer boeken te (laten) kiezen waarvan de tekst zich lekker laat voorlezen. Neem de tijd, bouw rust in je zinnen in. Net als bij een speech. Ik heb wel eens gelezen dat kinderen heel veel leren van de woorden die ze horen. Verander moeilijke woorden dus niet in een kindvriendelijke variant. Je kan er ook even op ingaan als de kinderen iets niet begrijpen.